Fotoblog

Parada Równości w Warszawie. Wesoło, głośno, kolorowo, międzynarodowo i tym razem bez zadym kibolowych.

Pałac w Zatoniu… albo to co z niego zostało.

Dzień Otwartych Piwnic. Zielona Góra.
A piwnice oczywiście „winne” i mocno zabytkowe w większości.

Kilka obrazów z Filharmonii Kaszubskiej w Wejherowie.

4 czerwca – wernisaż wystawy Timma Stutza w Willi Lentza. Po zakończeniu, schodząc schodami w dół robię kilka fotek.

Okna Łochowa…

Portrety nieoczywiste…

Cała wystawa na jednym zdjęciu ?  Da się…

Nocne…

Ponury obiekt na Łasztowni. Z bliska…

„Moja lewa ręka” – pokłosie konkursu miesiąca – kilka z przeróżnych kombinacji. Zabawa na całego… 🙂

Wiosna wchodzi do lasu.  Zieloność jest zieloniutka… najpiękniejsza właśnie teraz…

1 Maja…

Portrety. Dwie sesje, dwie modelki. W przypadkowych wnętrzach. Łochów.

Licheń. Dla fotografa prawdziwe Eldorado. Tutaj bez ludzi, co jest rzadkim przypadkiem.

Nad jeziorkiem Szmaragdowe…

Ruiny wieży Quistorpa. Nie ma jeszcze zieleni, swobodniej można fotografować…

Jezioro w deszczu…

Las czeka na wiosnę…

Prosto z ulicy…

Przeciwstawne obrazy…

Eksperymenty z kompozycją i kadrowaniem. Temat na drugim planie…

A tymczasem… Nikon Zfc oczekuje na nowe jasne obiektywy. Skoro oczekuje – posiłkuję się kitem. Oczywiście obiektywy z pełnoklatkowego Nikona jak najbardziej pasują ale nie podpinam pod APSC – jakoś niezręcznie to wygląda z małym korpusem. Powyżej – sobotni spacer po lesie bez najmniejszych napinek artystycznych… ot takie zwykłe spacerowe fotografowanie… 🙂

Nikon Z fc

Nikon Z fc – test w naturze. Zdjęcia w kiepskim świetle bo dzień bez słońca. Ostrość i kontrast barwny – bez zarzutu, choć jasność na długim końcu tragiczna bo 6.3. Jak widać bezlustrom to nie przeszkadza… 🙂

Nikon Z fc – podobno najlepiej sprzedający się Nikon. Powrót do przeszłości, styl retro w najlepszym wydaniu.
A zdjęcia ? Zadziwia jakość – szczególnie z dopiętym ciemnym obiektywem kitowym. „Ogródkowe” foty na szybko powyżej…

Skrótem przez park. Kilka szybkich obrazów. Zdjęcie z kompaktu Samsunga EX2F…

Przeciwstawne obrazy…

Wichury. Drzewa tego nie lubią…

Dźwigozaury nocą. Kolorowe, ładne… Cieszą oko fotografa. Ptaszki i rybki cieszą się zdecydowanie mniej – iluminacja nie pomaga w nocnym odpoczynku… 🙂

Drzewo na polu, drzewo w wodzie…

Luty zaczynam kolorami. Zrobione zdjęcie to w tym przypadku początek drogi… 🙂

Wszystko wskazywało na to, że styczeń nie będzie tak obciążony obowiązkami, a jednak.
Dlatego też zdjęcia nie pojawiały się często. Zobaczymy jaki będzie luty… 🙂

Wokół jeziorka…

To samo niebo… 🙂

Wesołych Świąt – prosto ze stolycy… 🙂

Żółte jeziorko z żółtą wodą…

Cmentarz w listopadzie…

W grudniu koniec z zaciskaniem pasa. Nie można się cały czas ograniczać. No i jakoś trzeba się pokazać… 🙂

Mirsk. Ruiny zamku…

Piękna jesień, choć bez dobrego światła.

Z cyklu: wędrówki po Karkonoszach…

I jeszcze zamek Czocha…   Intrygujące miejsce…

Wieża Babel.  Na swój sposób niezwykła…

Karkonosze…

Na zdjęciach jest takich dużo… Uliczne sytuacje…

Listopad. Czas pędzi. Proste kadry – poszukiwanie pionów, ale i skosów, światła, kontrastów barwnych, detali…

Przelewice – ogród dendrologiczny. Ostatni moment na uwiecznianie barw jesieni…

Zadziwiająca kura… czyli paw.

Elementy wspólne…

Dobre światło. Choć krótko…

Pomalujmy świat… czyli nieco fotomalarstwa… 🙂

Jeszcze raz Łochów…

Łochów…

Białe na białym… 🙂

Niedzielny spacerek… A ponieważ zawsze z aparatem – to są i zdjęcia. Żadne artystyczne ani super… takie przewietrzające sprzęt… 🙂

Wycieczka rowerowa. A więc zamiast pełnej klatki – kompakt Samsunga EX2F ( kto jeszcze pamięta, że taki był ?).
Fotografuję bez napinki – raczej dla sprawdzenia czy coś wyjdzie… 🙂

W stodole. Najczęściej nie wiadomo czego się spodziewać…

Krótki rajd po polach wokół Rybokart…

Chwila na spacer po lesie. Postanowiłem fotografować „monochromatycznie”.
Nie wszystko jednak dobrze wygląda jako obraz czarno-biały i nie wszystko pasuje do koloru.
Kilka zdjęć powyżej – myślę, że potwierdza tę zasadę… 🙂

Architektura… nowa i stara. To jeszcze raz Świdnica…

Rynek w Świdnicy wieczorową porą, lekki deszczyk. Wychodzimy z wernisażu kilku wystaw w wieży. Po drodze parę zdjęć tzw. nocnych. Dwie godziny później na tym rynku płonęły już trzy zabytkowe kamienice…

Zdjęcia pandemiczno-kościołowe. Czyli Matki Boskiej Zielnej (chyba nie pokręciłem) w Gryficach…

Jak w kieleckiem … wieje… mówiąc delikatnie. Mewy dają radę, im to nie przeszkadza.

Jaskrawa czerwień przyciąga uwagę. Nawet w postindustrialnych wnętrzach. Takich jak ta była cukrownia.

Jeszcze raz Rodowo i tamtejsze dziwaczne „żelastwo”…  🙂