Fotoblog

Wszystko wskazywało na to, że styczeń nie będzie tak obciążony obowiązkami, a jednak.
Dlatego też zdjęcia nie pojawiały się często. Zobaczymy jaki będzie luty… 🙂

Wokół jeziorka…

To samo niebo… 🙂

Wesołych Świąt – prosto ze stolycy… 🙂

Żółte jeziorko z żółtą wodą…

Cmentarz w listopadzie…

W grudniu koniec z zaciskaniem pasa. Nie można się cały czas ograniczać. No i jakoś trzeba się pokazać… 🙂

Mirsk. Ruiny zamku…

Piękna jesień, choć bez dobrego światła.

Z cyklu: wędrówki po Karkonoszach…

I jeszcze zamek Czocha…   Intrygujące miejsce…

Wieża Babel.  Na swój sposób niezwykła…

Karkonosze…

Na zdjęciach jest takich dużo… Uliczne sytuacje…

Listopad. Czas pędzi. Proste kadry – poszukiwanie pionów, ale i skosów, światła, kontrastów barwnych, detali…

Przelewice – ogród dendrologiczny. Ostatni moment na uwiecznianie barw jesieni…

Zadziwiająca kura… czyli paw.

Elementy wspólne…

Dobre światło. Choć krótko…

Pomalujmy świat… czyli nieco fotomalarstwa… 🙂

Jeszcze raz Łochów…

Łochów…

Białe na białym… 🙂

Niedzielny spacerek… A ponieważ zawsze z aparatem – to są i zdjęcia. Żadne artystyczne ani super… takie przewietrzające sprzęt… 🙂

Wycieczka rowerowa. A więc zamiast pełnej klatki – kompakt Samsunga EX2F ( kto jeszcze pamięta, że taki był ?).
Fotografuję bez napinki – raczej dla sprawdzenia czy coś wyjdzie… 🙂

W stodole. Najczęściej nie wiadomo czego się spodziewać…

Krótki rajd po polach wokół Rybokart…

Chwila na spacer po lesie. Postanowiłem fotografować „monochromatycznie”.
Nie wszystko jednak dobrze wygląda jako obraz czarno-biały i nie wszystko pasuje do koloru.
Kilka zdjęć powyżej – myślę, że potwierdza tę zasadę… 🙂

Architektura… nowa i stara. To jeszcze raz Świdnica…

Rynek w Świdnicy wieczorową porą, lekki deszczyk. Wychodzimy z wernisażu kilku wystaw w wieży. Po drodze parę zdjęć tzw. nocnych. Dwie godziny później na tym rynku płonęły już trzy zabytkowe kamienice…

Zdjęcia pandemiczno-kościołowe. Czyli Matki Boskiej Zielnej (chyba nie pokręciłem) w Gryficach…

Jak w kieleckiem … wieje… mówiąc delikatnie. Mewy dają radę, im to nie przeszkadza.

Jaskrawa czerwień przyciąga uwagę. Nawet w postindustrialnych wnętrzach. Takich jak ta była cukrownia.

Jeszcze raz Rodowo i tamtejsze dziwaczne „żelastwo”…  🙂

Gryfice. Centralne miejsce miasta – Plac Zwycięstwa. Kilka obrazów…

Dziewczyny z rury… Fajne dziewczyny plus materiały budowlane z Castoramy… i taki oto efekt.

Gryfice – „Plac Zwycięstwa”. Oto moje przetworzenia wystawy rzeźb autorstwa uznanego rzeźbiarza i odlewnika Michała Batkiewicza z Krakowa. „Klowni – Chichot Życia”.

Rodowo. Artystyczne szaleństwa tego miejsca.

W królestwie nieskrępowanego tworzenia…

Zielone zawsze zwycięży…

Żagle 2021. Pod szczecińską banderą…

Ta sama sesja.  Nikon Z5 z obiektywem 85/1.8

Dziewczyna postindustrialnej rzeczywistości… Powstały zdjęcia dwoma systemami foto… najpierw Panas G9.

Żnin. Dawna cukrownia.

Dziewczyny gorące, wnętrza chłodne…

Tawerna „Zielony wiatr”.

Miasto. W moich ulubionych odbiciach… 🙂

Lipiec w ogrodzie. Szukanie pomysłu na nietuzinkowe foty…

Takie różne dziwności…

Przestrzeń…

Most…

Najpierw pieszczoty i selfie, potem szukanie tej swojej kłódki… 🙂

Z cyfrą w wiek XIX. Okna. Tak to właśnie wyglądało…

Miejsce tajemne… ale fotograficznie ciekawe…

Cztery kolory: Niebieski…

Ryn. Zamek niegdyś krzyżacki…

Grzegorz ze swoim miechowcem Grapic Crown. Powstają nasze portrety na materiale natychmiastowym Fuji. Fajna zabawa…

Akurat teraz… Zdjęcia żadne ale kolory robią robotę…

Czerwiec. Czas leci wariacko. I jeszcze go brakuje. Dlatego kilka zdjęć zrobionych w przelocie. Na szybkim spacerze.

Odbicia, odbicia…

Kwitnie rzepak. Oczywiście tak się zdjęć nie robi – czyli z jadącego pociągu i przez szybę.
W dodatku małym kompaktem. Ale kto bogatemu zabroni… 🙂

Z ulicy…

Tulipany już są…

Rzadkość bo pod parą. Jeździ i pomimo wieku ma się dobrze. Bieszczadzka kolej wąskotorowa.

Swiąteczne dziewczyny…

Drzewa naznaczone…

Pierwszy maja. Pochody już nie idą przez miasto. Ale flaga obowiązuje… 🙂

Po drodze… Wiosna pomału nadchodzi z cudnymi kolorami…

Fabryka benzyny syntetycznej raz jeszcze. Tym razem monochromatycznie…

Woda maluje. Sama z siebie.

Od lewej do prawej. Ażeby nic nie pominąć… 🙂

Wariacje…

Na tyle ciepło, że nawet żelastwo wyległo na łono natury… 🙂

Kwiecień plecień. Czyli i ciepło i zimno. Ptaszysko wyraźnie zmarznięte…